بیماری های شترمرغ ها، یکی از موانع موجود برای پرورش این پرنده است. شترمرغ ها یکی از سریع ترین و قدرتمند ترین پرندگان جهان هستند. آنها می توانند تقریبا با انواع شرایط آب و هوایی زندگی کنند و به راحتی خود را وفق دهند. در شرایط آب و هوایی گرم این پرنده بال های خود را باز میکند تا هوای خنکی برای بدن خود ایجاد کند. حتی می تواند روی ماسه های داغ، برف سرد و در مناطق پوشیده از برف نیز زندگی کند و خود را به زودی با شرایط وفق دهد. اگر بخواهیم آنها را توصیف کنیم این پرندگان بسیار قوی هستند و در مقابل بیماری ها بسیار مقاوم. اما اگر مراقبت، مدیریت شرایط زندگی و تغذیه این پرنده نادیده گرفته شود، شترمرغ ها می توانند مبتلا به بیماری های واگیردار شوند.
جوجه شترمرغ ها در مقابل بیماری حساس هستند و در سه ماه بیماری های مختلفی، آنها را آلوده می کند. میزان مرگ و میر در میان جوجه شترمرغ ها بسیار زیاد است. با این حال که شترمرغ قوی است اما می تواند توسط بیماری ها و انگل های آلوده که در زیر آورده ایم بیمار شوند.
از مهمترین بیماری های شترمرغ ها انگل ها هستند. انگل های بسیاری وجود دارند که برای سلامت شترمرغ ها مضر و خطرناک هستند. این انگل ها دو نوع دارند.
این نوع از انگل ها در بیرون از بدن شترمرغ ها زندگی می کنند. این انگل ها در سطح بدن شترمرغ ها زندگی کرده و از بدن آنها تغذیه می کنند. لیستی از برخی از این نوع انگل های بیرونی را در ادامه آورده ایم:
انگل های خطی: این نوع انگل برای شترمرغ ها بسیار مضر است. زیرا این انگل ناقل انواعی از بیماری هاست. تب کرانو یک بیماری مضر برای شترمرغ ها است که همچنین می تواند برای انسان نیز بیماری ایجاد کند. این انگل ها آسیب زیادی بر روی پوست شترمرغ وارد می کند و باعث ایجاد سوراخ بر روی سطح پوست شترمرغ می شود. انگل های خطی یک خطر جدی برای پرورش این پرنده ها هستند. دارو های حاوی پریتروئید مانند Bioticol برای این نوع عفونت ها موثر است.
شپش ها: شپش برای پر و بال شتر مرغ ها مضرند و از بیماری های شترمرغ به حساب می آیند. پر این پرنده بسیار گران قیمت است. اما اگر شپش بتواند به آن آسیب وارد کند، پرورش دهنده می تواند با استفاده از داروی Bayoticol از یک ضرر مالی بزرگ جلوگیری کند.
این انگل ها در داخل بدن شترمرغ ها زندگی می کنند که البته بسیار مضر هستند. در داخل بدن شترمرغ ساکن شده سپس از بدن آن تغذیه می کند. لیستی از انگل های مضر برای شترمرغ در ادامه آورده ایم:
کرم آسکاریس: این کرم دراز، تخت و ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی متر طول دارند. این کرم در روده کوچک شترمرغ زندگی می کند و از آن تغذیه می کند و تمامی مواد مغذی را از بدن وی می دزدد. در نتیجه پرنده از لاغری و ناتوانی رنج خواهد برد. برای مبارزه با این بیماری هر سه ماه یک بار از lintex combats برای شترمرغ های تان استفاده کنید.
باید بررسی کنید که چگونه از زمینی که در اختیار دارید استفاده کنید . بسته به اینکه چه گزینه هایی در شروع کار در نظر گرفته اید باید تصمیم بگیرید که چه مقدار زمین برای جفت گیری نگهداری جوجه پرورش پرنده تا سن کشتار و تجهیزات جوجه کشی اختصاص دهید. ممکن است فضا های دیگری را برای ساختمان های اداری , فروشگاه یا محل استراحت کارگران در نظر بگیرید.
گروه بندی معمول شتر مرغ ها به صورت دسته های سه تایی یعنی یک نر و دو ماده است اما شما ممکن است نگهداری جفتی(یک نر و یک ماده) یا دسته های چهار تایی(یک نر و سه ماده) یا نگهداری دسته جمعی را در نظر بگیرید ما نگهداری جفتی یا سه تایی را توصیه می کنیم چون کنترل عملکرد فردی هر پرنده امکان پذیر است. فضای مورد نیاز برای پرورش دسته سه تایی ۳۰متر در ۵۰متر و در مجموع ۱۵۰۰متر مربع است .
جوجه ها طی چهار هفته اول زندگی به فضای کمی نیاز دارند فضای ۲ متر در ۱۰متر برای ۲۰ جوجه کافی است لیکن جوجه ها سرعت رشد چشمگیری دارند باسرعت رشد جوجه ها نیاز به فضای پرورشی به سرعت افزایش می یابد. بسته به شرایط آب و هوایی جوجه ها هنگام شب به سالن احتیاج دارند. در صورت وجود منبع گرمایی همه جوجه ها باید به این منبع گرمایی دسترسی داشته باشند. بر اساس احتیاجات بدنشان جوجه ها باید دور از حرارت بنشینند. وقتی جوجه ها مستقیما از هچر به زیر سایه بان در طول روز منتقل می شوند در دو هفته اول به یک لامپ حرارتی در طول شب احتیاج دارند. سایه حتی به شکل سایه درخت عامل مهمی برای شتر مرغ ها در هر سنی است.
در مواقعی که در نظر دارید تجهیزات جوجه کشی را خودتان داشته باشید باید ابعاد اتاق مورد نیاز را در نظر داشته باشید که بستگی به انکوباتور و هچر خریداری شده دارد. به یک اتاق برای انکوباتور یک اتاق برای هچر, محلی برای تمیز کردن تخم ها و محلی اختیاری برای ذخیره تخم ها قبل از قرار دادن در انکوباتور نیاز دارید.