بعضی از مرغ ها بدون هیچ گونه کمکی تخمگذار و کرچ میشوند و ممکن است بخواهید این رفتار را در مرغها تشویق کنید تا بتوانید با اضافه شدن جوجه ها دسته مرغهایتان را بزرگتر کنید. برای این کار به ۱۰ نکته از نکاتی برای جوجه کشی طبیعی در زیر توجه کنید.
شما نمیتوانید یک مرغ را مجبور به تخمگذاری کنید. صفت تخمگذاری چیزی است که مرغها ذاتا دارند یا ندارند. اگر مصمم هستید که جوجه ها را طور طبیعی پرورش و تعدادشان را زیاد کنید، بهتر است مرغهای تخمگذار مانند مرغ مرندی را انتخاب کنید که دارای سطح بالایی از تخمگذاری است. با این حال، اکثرا همه مرغ ها کرچ نمی شوند و باید منتظر بمانید تا یکی از مرغ ها به طور طبیعی تخمگذاری کرده و کرچ شود در این حالت او تمام روز در آشیانه اش می نشیند و نمی توانید آن را دور کنید. او تنها یکبار در روز برای خوردن و نوشیدن بیرون خواهد آمد.
برای اینکه جوجه ها به طور طبیعی از تخم بیرون بیایند نیاز به خروس دارید. تخم مرغ نابارور هرگز جوجه نمی شود بنابراین، برای داشتن تعداد مناسب تخم مرغ بارور، به ازای هر ۷ مرغ حداقل یک خروس نیاز خواهد بود.
در جوجه کشی طبیعی شکست قابل انتظار است. همه جنین های جوجه از تخم بیرون نمی آیند و حتی زمانی که مرغ برای ۲۱ روز روی تخم مرغ ها می نشیند، ممکن است همه تخم مرغ ها به جوجه های زنده تبدیل نشوند. پس از چهار روز یا بیشتر از بیرون آمدن اولین جوجه، می توانید تخم مرغهای دیگر را بردارید یا با کمک چراغ قوه ببینید داخل آن چه خبر است.
از نکاتی برای جوجه کشی طبیعی این است که مرغ تخمگذار را اذیت و مضطرب نکنید. وقتی در جعبه تخمگذاری نشسته است نباید او را دچار آشفتگی کنید او نیاز به احساس امنیت و حفاظت دارد، بنابراین اگر دچار استرس شود جوجه هایش را ترک نخواهد کرد. لازم نیست که تخم مرغ را از زیر مرغ بیرون بکشید و آنها را چک کنید مرغ می داند چه باید بکند، هرچه او را تنهاتر بگذارید بهتر است. می توانیک فیدر و آبرسان در نزدیکی مرغ قرار داد، اما نه خیلی نزدیک که به تخم مرغها آسیب برساند.
اگر نیاز است که مرغ یا جوجه ها را به جای دیگر جابجا کنید، این کار را در عصر یا شب که خواب آلوده است، انجام دهید. مرغ های مادر محافظان سختی از تخم مرغ و جوجه ها هستند و ممکن است نوک محکمی به شما بزنند.
از اصلی ترین و مهمترین نکاتی برای جوجه کشی طبیعی این است که به هیچ عنوان مرغهای نژاد ترکیبی را پرورش ندهید. میتوانید دو جوجه اصیل و خالص را نگه داشته و بگذارید پیوند داشته باشند و بهتر به نتیجه برسید، اما اگر از قبل مرغ و خروسهای دو رگه داشته اید نتیجه جوجه کشی می تواند بسیار قابل پیش بینی باشد و جوجه ها احتمالا بمیرند و یا ارزش خیلی پایینی داشته باشند. اگر میخواهید پرورش مرغ داشته باشید، باید با یک نژاد خالص پرورش را ادامه دهید و نژاد های مختلف مرغ را کاملا جدا کنید. پیشنهاد ما مرغ نژاد مرندی بهترین مرغ تخم گذار ایران برای این کار است.
مرغ مادر می داند چطور تخم مرغها را گرم نگه دارد پس نیازی نیست شما کاری کنید. جوجه ها در زیر بال و پر مادر حالشان خوب است و از خود مراقبت خواهند کرد فقط یادتان نرود که غذا و آب را برای مادر و جوجه هایش تهیه کنید.
در چند هفته اول باید مرغ و جوجه هایش را در کنار هم نگه دارید. مرغ میتواند جوجه ها را تغذیه کند و چون تخم گذاری نمیکند نیازی به کلسیم اضافی نخواهد داشت و پروتئین بیشتر در دوره جوجه کشی بدنش را سالم نگه میدارد.
ممکن است نیاز باشد که جوجه ها را از بقیه مرغها جدا کنید. این کار واقعا به شخص جوجه ها و اینکه چطور باهم کنار می آیند بستگی دارد که در هر جوجه ای متفاوت است. جوجه های جدید را پس از چند هفته با دقت وارد دسته مرغها کنید. این کار را در شب هنگام استراحت مرغها انجام دهید و برای چند روز مراقبشان باشید.
از این تجربه لذت ببرید. تماشای مرغ مادر که بچه هایش را برای گردش بیرون می برد یا سر کوچک جوجه ها از بین بال هایش بیرون می آید بسیار لذت بخش است حتی وقتی که اولین بار آنها را ترک می کند و جوجه ها به دنبالش جیک جیک میکنند.