تهویه هوا در پرورش بوقلمون به علت تامین اکسیژن، خروج گرد و غبار، گاز آمونیاک و دیگر گازهای خطرناک صورت می گیرد. بوقلمون به سرعت رشد می کند و برای تحقق این امر، نیاز به اکسیژن دارد و هوای جاری در سالن می بایست از لحاظ دما، رطوبت و اکسیژن مشکلی نداشته باشد. سیستم تهویه که ورودی های هوا و هواکش ها را شامل می شود، وظیفه دارد تا هوای سالن را تنظیم کند. یکی دیگر از وظایف سیستم تهویه، دفع گاز آمونیاک و دی اکسید کربن است. گاز آمونیاک از بستر و گاز کربن دی اکسید از عمل بازدم بوقلمون ها و هیترهای گرماساز به وجود می آیند.

عوامل ایجاد کننده هوای ناسالم و چگونگی تهویه هوا در پرورش بوقلمون

رطوبت و عوامل ایجاد کننده آن

همچنین مواردی در سالن وجود دارند که رطوبت تولید می کنند. این موارد، بستر، تنفس و هوای ورودی هستند. در سن های بالا و از ۱۲ هفتگی به بعد بوقلمون ها، مهم ترین منبع تولید رطوبت در سالن، بستر است. وظیفه خشک نگه داشتن بستر نیز بر عهده سیستم تهویه و سیستم گرمایشی است. اگر به هر دلیلی بستر مرطوب شود مشکلاتی برای بوقلمون ها به وجود می آورد. این مشکلات شامل: افزایش آمونیاک در سالن، مشکلات چشمی، تاول سینه و چندین مورد بیماری مسری دیگر می شوند. بنابراین در زمان ساخت سالن، لازم است حتما به سیستم تهویه و نحوه جایگذاری آن توجه کرد.

تهویه اصولی

سیستم تهویه مناسب شرایط زیر را دارد:

• بستر را خشک نگه دارد.
• تنظیم و پخش یکسان دما در سالن
• با توجه به سن و تعداد گله ها، هوای سالم تامین شود.
• کوران ایجاد نکند.

انواع تهویه هوا در پرورش بوقلمون

برای پرورش سنتی و کم تراکم، سیستم تهویه طبیعی مناسب است اما در سالن های سرپوشیده، تهویه باید به شکل مکانیکی و با استفاده از هواکش های ورودی و خروجی هوا انجام گیرد. با توجه به دمنده و مکنده بودن هوا، در داخل سالن فشار مثبت و منفی به وجود می آید. اختلاف فشار هوا را می توان با مانومتر اندازه گیری کرد.

در استفاده از سیستم تهویه برای پرورش بوقلمون یک اصل کلی وجود دارد. هوای ورودی به سالن نباید دما و رطوبت استاندارد را بر هم بزند. به همین علت یکی از اساسی ترین کارها، طراحی سیستم تهویه است.

طراحی سیستم تهویه هوا در پرورش بوقلمون

شرایط مورد نیاز برای سالن استاندارد به شکل زیر است.

• رطوبت نسبی سالن باید بین ۵۰ تا ۷۰ درصد باشد.
• آمونیاک موجود در سالن باید غلظتی معادل ۲۵ قسمت در میلیون (PPM) داشته باشد.
• دی اکسید کربن در سالن باید غلظتی کمتر از ۳۵۰۰ قسمت در میلیون (PPM) داشته باشد.

سه شکل سیستم تهویه هوا در پرورش بوقلمون به صورت زیر است:

• کمترین میزان تهویه : مخصوص سن پایین و فصل های سرد است. معمولا برای تامین اکسیژن و گاز کربنیک استفاده می شود. در این قسمت هواکش ها به صورت خودکار و زمان بندی شده شروع به کار می کنند و در ۱۰ دقیقه هوای سالن را با هوای تازه عوض می کنند.
• تهویه به صورت انتقالی : مخصوص سنین بالاتر است. زمانی استفاده می شود که زمان بندی نمی تواند هوای سالن را کاهش دهد و اکسیژن مورد نیاز را تامین کند. در این زمان از هوا کش های عرضی استفاده می شود.
• تهویه به صورت تونلی : این نوع تهویه با استفاده از خاصیت خنک کنندگی باد، برای کاهش اثرات گرمای بالا به کار می رود. در تهویه به صورت تونلی، دریچه های هواکشی در انتهای عرضی سالن و دریچه های ورود هوا در طرف دیگر سالن قرار می گیرند. بهتر است در آب و هوای گرم از تهویه تونلی استفاده شود و برای این که کارایی مطلوب را داشته باشد، سالن کمتر از ۱۲ متر باشد.